21 Ekim 2010 Perşembe

Kaçış...





Koştum hiç arkama bakmadan sadece koştum.
Bilmiyorum ki neden kaçıyorum,
Neden bu pervasızca kaçışım,
Neden titriyor seni düşününce her yanım?
Niye söz dinlemez bu gönül,
Her defasında çocuk gibi aldanır
Yüreğime bir hançer gibi saplanıyor bu düş
Her defasında fırsat tanımıyor
Her defasında tekrar kanıyor yaram
İşte sanırım sırf bu yüzden,
Sırf bu yüzden,
Seni aklıma getirmemek için kaçıyorum,
Koşarak hem de olağan gücümle koşarak kaçıyorum,
Ama nafile ki bu çaresiz kaçışım
Yine sana çarpıyor bu aciz zihnim
Yine sana tutkun…
Sana vurgun…


Volkan KOPUZOĞLU

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder