İçimdeki acının sebebi sensin,
Uykusuz gecelerimin katili sen!
Hep kendimde aradım suçu
Şansızlığa, kadere bağladım bu yalnızlığı.
Çiçekler bile küstü,
Açmaz oldular yüzüme.
Konuşmaz oldu o şen şakrak bülbüller,
kokmaz oldu o hoş güller,sümbüller.
Oysa hiçbiri bilmiyor ki nasıl kandırıldığını
Tüm zehrini üzerlerine usulca saldığını.
Şimdi bu aşkın katili sen,
Makdülü ben oldum.
Volkan KOPUZOĞLU
